3. از منتظران شدن:
ما به منتظر بودن مأمور شده ایم. امام علی(ع) می فرماید:
انْتَظَرُوا الْفَرَجَ... فَإِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ انْتِظَارُ الْفَرَجِ؛[5]
منتظر فرج باشید و بدانید که محبوب*ترین اعمال نزد خدا، انتظار فرج است.
از طرفی، انتظار، صرف ادعا نیست، بلکه امری است مشکل. امیر مؤمنان می فرماید: کسی که منتظر امر ماست، مثل شهیدی است که در خون خود شناور است.[6] بنابراین، باید در عمل ثابت کرد که منتظر هستیم؛ مثل شهیدی که عملاً وارد عرصه جهاد می شود و سختی ها را تحمل می کند.
به نظر می رسد یکی از راه های اثبات ادعای منتظر بودن، انتقال محبت حضرت به فرزندان است (صداقت در انتظار)؛ به طوری که این جزء برنامه زندگی باشد و در رأس نیازهای فرزندان بدان توجه شود. در آن صورت، از برکات دعای امام صادق(ع) بهره مند خواهیم شد که فرمود: خداوند بند ای را رحمت کند که ما را نزد مردم محبوب سازد.[7]
4. محبت، زمينه پذيرش ديگر احكام و اخلاق ديني
از راه محبت اهل بيت، به ويژه حضرت امام زمان (عج) ميتوان ديگر احكام ديني و آموزههاي اخلاقي را به فرزندان منتقل كرد؛ چون وقتي امام خوبيها نزد آنها محبوب شد، در عمل به سوي او گرايش مييابند و او را الگو و مرجع خود قرار ميدهند. اين از ويژگيهاي انسان است كه اگر كسي نزد او محبوب شد، سعي ميكند در گفتار و رفتار به او توجه كند واز او الگو گيرد. شايد حضرت علي (ع) بر اساس همين نكته ميفرمايد:
مَن أحَبَّ شيئاً لَهِجَ بذكرِه: [8]
كسي كه چيزي را دوست داشته باشد، همواره به ياد اوست.
بنابراين، محبت حضرت، بستري فراهم ميآورد كه فرزندان به سمت خوبيها گرايش يابند.
5. اهميت خانواده
الف) خانواده، نخستين كانون و مدرسهاي است كه فرزند بيشترين روزهاي عمر كودكي خود را در آن ميگذراند (مدت زمان ارتباط).
ب) فرزند، بهترين دوران عمر تربيتي را در خانواده ميگذارد. حضرت علي (ع) فرموده است:
قلب نونهال، مثل زمين خالي ميماند كه هر چه در آن بكاري ميپذيرد. [9]
ج) بهترين نوع ارتباط در خانواده حاكم است (عاطفهمحوري).
با توجه به اهميت شگفت خانواده و وجود زمينه در فرزند، شايسته است خانوادهها و والدين در تربيت ديني فرزند كه انتقال محبت حضرت حجت يكي از مصاديق آن است، بسيار بكوشند.
6. نجات خانواده از آسيبها
فرهنگ غرب كه رفاه و لذت فردي را اصل ميداند، باعث شده خانواده در معرض فروپاشي قرار بگيرد. اين مسئله، مهمترين دليل بالا رفتن آمار طلاق در كشورهاي غربي است. از طرفي، سرعت ارتباطات و انتقال فرهنگها، باعث شده اين فرهنگ به كشورهاي اسلامي نيز سرايت كند، و در نتيجه، خانواده جايگاه والاي خود (يعني اساسيترين بنيان در اسلام كه در روايات به آن اشاره شده) را كمي از دست بدهد.
از پيامدهاي اين مسئله، بازماندن والدين از تربيت فرزندان است؛ چون در پرتو تفكر غربي، پرداختن به جسم فرزند در اولويت قرار ميگيرد، و به تبع آن، مشكلات ناشي از كمبودهاي تربيتي دامنگير خانواده و خود فرزندان ميشود. اما انتقال محبت حضرت به فرزاندان، هم فضا خانه را نوراني و خوشبو ميكند، هم پايههاي خانواده را مستحكم ميسازد و هم آينده خانواده فرزندان را بيمه ميكند.
7. نياز خانوادهها
بسياري از والدين در امر تربيت فرزندان به مشكل برخورند. نشانه وجود اين مشكلات، فراواني مراكز مشاوره در سطح كشور، پرداختن مراكز ارتباطي و رسانهاي به اي مهم و نيز چاپ كتابها و مقالههاي علمي فراوان دراينباره است. به جرئت ميتوان ادعا كرد كه اگر والدين بكوشند محبت اهل بيت (ع)، به ويژه حضرت مهدي (عج) را از راه صحيح به فرزندان خود انتقال دهند.
بسياري از مشكلات تربيتي فرزندان را حل خواهند كرد و نيازي به اضطراب، دغدغه خاطر و صرف هزينههاي فراوان نخواهند داشت. البته راه صحيح تربيت و انتقال محبت مهم است كه در بخش راهكارها به آن خواهيم پرداخت.
نظرات شما عزیزان: